ജനാധിപത്യം, ഒരു ഭരണസംവിധാനമെന്ന നിലയിൽ, വികസനത്തിന്റെ വാഗ്ദാനങ്ങൾക്കും വികാരങ്ങളുടെ വലിച്ചിഴക്കലിനും ഇടയിലായാണ് . ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, സ്ഥാനാർത്ഥികൾ പരസ്പരം മത്സരിക്കുന്ന ഒരു ജനാധിപത്യ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ മാനസിക വശങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ ഒരാൾ വികസനത്തിന് വേണ്ടി വാദിക്കുബോൾ , മറ്റെയാൾ അന്തരിച്ച വ്യക്തിയുടെ ഓർമ്മകളെ വോട്ടർമാരുടെ വികാരങ്ങളുമായ് ശ്രുതി ചേർക്കുന്നു.
വികസനത്തിന് വേണ്ടി പോരാടുന്ന സ്ഥാനാർത്ഥി വോട്ടർമാരോട് യുക്തിസഹവും പുരോഗമനപരവുമായ ഒരു വീക്ഷണം അവതരിപ്പിക്കുന്നു പുരോഗതി, സാമ്പത്തിക വളർച്ച, മെച്ചപ്പെട്ട ജീവിത നിലവാരം എന്നിവയാൽ സമ്പന്നമായ ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ താക്കോലാണിതെന്ന് സ്ഥാനാർത്ഥി വാദിക്കുന്നു. മനഃശാസ്ത്രപരമായ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന്, ഈ സമീപനത്തെ കോഗ്നിറ്റീവ് റീസണിംഗ് എന്ന ആശയവും ദീർഘകാല ലക്ഷ്യങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നതുമായി കണക്കാകാം.
വികസനോന്മുഖ സ്ഥാനാർത്ഥിയെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന വോട്ടർമാർ ശോഭനമായ ഭാവിയുടെ വാഗ്ദാനത്താൽ സ്വാധീനിക്കപ്പെടാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. മനഃശാസ്ത്രപരമായ കാഴ്ചപാടിൽ സ്ഥിരതയ്ക്കും മെച്ചപ്പെടുത്തലിനും വേണ്ടിയുള്ള മനുഷ്യന്റെ ആഗ്രഹവുമായി ഇത് പൊരുത്തപ്പെടുന്നു. ഈ വീക്ഷണത്തിൽ, അടിസ്ഥാന ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതിനും സ്വയം യാഥാർത്ഥ്യമാക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു ഉപാധിയായാണ് വികസനത്തെ ജനങ്ങൾ കാണുന്നതും ഇത് രാഷ്ട്രീയമായ് ചിന്തിക്കുന്നവർക്ക് ആകർഷകമായ് മാറും.
എതിർ സ്ഥാനാർത്ഥിയാകട്ടെ വികാരങ്ങളെ ആകർഷിക്കുന്നതാണ് മരിച്ച വ്യക്തിയുമായ് വോട്ടർമാർക്ക് ഉള്ള വൈകാരിക ബന്ധം ത്തെ മനുഷ്യന്റെ ആഴത്തിലുള്ള ഓർമ്മകളെ സ്പർശിക്കുന്നു. മനഃശാസ്ത്രപരമായ് വികാരങ്ങൾ മികവാറും തലത്തിലുള്ള തീരുമാനങ്ങളെ സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ട് അവ യുക്തിസഹമായ പരിഗണനകളെ പോലും മറികടക്കുന്നുവയാണ്.
വൈകാരികമായ് ഇടപെടുന്ന ഈ സ്ഥാനാർത്ഥി ഗൃഹാതുരത്വത്തെ ഉണർത്തുകയും വോട്ടർമാരുടെ ഭൂതകാലത്തെയും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സ്വത്വബോധത്തെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തേക്കാം. ഈ സമീപനം “വെറും എക്സ്പോഷർ ഇഫക്റ്റ്” എന്നറിയപ്പെടുന്ന മനഃശാസ്ത്രപരമായ പ്രതിഭാസമാണ് പക്ഷെ ആളുകൾ അവർക്ക് പരിചിതമായ കാര്യങ്ങൾക്ക് മുൻഗണന നടത്തുന്നു. ഇത് വോട്ടർമാർക്ക് പാരമ്പര്യത്താൽ സ്ഥാനാർത്ഥിയുമായി ഒരു ബന്ധം തോന്നുകയും, ഇത് ശക്തമായ വൈകാരിക ബന്ധം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യാം.
ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, വികസനത്തിന്റെ യുക്തിസഹമായ ആകർഷണവും ഭൂതകാലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സ്ഥാനാർത്ഥിയുമായുള്ള വൈകാരിക ബന്ധവും തമ്മിലുള്ള മാനസിക സംഘർഷത്തെ വോട്ടർമാർ അഭിമുഖീകരിക്കുകയും ഈ മാനസിക പിരിമുറുക്കം തീവ്രവുമായിരിക്കാം, പ്രത്യേകിച്ചും ഒരു നേതാവിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത് പോലുള്ള നിർണായക തീരുമാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോൾ.
ജനാധിപത്യത്തിൽ വികസനവും വികാരവും തമ്മിലുള്ള തിരഞ്ഞെടുപ്പിനെ സ്വാധീനിക്കുന്ന മനഃശാസ്ത്രപരമായ ഘടകങ്ങൾ വ്യക്തി പരമായ് വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. വ്യക്തിത്വ സവിശേഷതകൾ, ജീവിതാനുഭവങ്ങൾ, സാമൂഹിക-സാമ്പത്തിക പശ്ചാത്തലം തുടങ്ങിയ ഘടകങ്ങൾ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കും. ഉദാഹരണത്തിന്, സുരക്ഷയ്ക്കും സ്ഥിരതയ്ക്കും ഉയർന്ന ആവശ്യകതയുള്ള വ്യക്തികൾ വികസന-അധിഷ്ഠിത സ്ഥാനാർത്ഥിയിലേക്ക് ചായാം, അതേസമയം പാരമ്പര്യത്തെയും വൈകാരിക അടുപ്പത്തേയും വിലമതിക്കുന്നവർ എതിർ സ്ഥാനാർത്ഥിയെ പിന്തുണച്ചേക്കാം.
ജനാധിപത്യത്തിലെ വികസനവും വികാരവും തമ്മിലുള്ള ദ്വന്ദ്വഭാവം മനുഷ്യന്റെ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുന്നതിന്റെ സങ്കീർണ്ണതയെ എടുത്തുകാണിക്കുന്നു. വികസന മാകട്ടെ യുക്തി സഹവും പുരോഗമനപരവുമായ ഒരു പാത വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിൽ പോലും വികാരങ്ങൾക്ക് തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ ശക്തമായ സ്വാധീനം ചെലുത്താൻ കഴിയും, ഇത് പലപ്പോഴും വ്യക്തിപരമായ ആവശ്യത്തിൽ വേരൂന്നിയതാണ്.
ആത്യന്തികമായി, ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ ഫലം, ജനാധിപത്യ പ്രക്രിയയിൽ യുക്തി ബോധവും വികാരവും തമ്മിലുള്ള മത്സരത്തിൽ പൗരന്മാരുടെ മാനസിക ഘടന എത്രത്തോളം വികസിച്ചു എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും.
